Thursday, June 04, 2020

دل تنگم


وەرگێڕانی شێعرە کوردیە کەم به هۆی داواکاری هاوڕیان و عەزیزانم  
                                                      دل تنگم     
   ایرج عبادی   
     از تو نه  
     که آمدنت را با آتش سپردی 
    قوانین برعکس عشق 
    این چنین بود.... 
      این چنین   .. 
       نه  از مشت باد
 که غرشی به
 جان زمین انداخت   
   دل تنگم  
از عکس سیاە سالی جنگل خشک 
و پرندە ی سرگردان سرسبزی
   و موسیقی نیامدن دل هراسی های دیروز  
          از عکس های دروغ و
       پهندشت فریب و    
       دغدغه ی بی دریغ پروانه
       و سرخی شجاعت گل
           دل تنگم
        از زبان مداوم مادران گریه
         از آبشار سیلاب های  بلا
       از لحظه مرگ های خونریز 
     از سال بعد از سال آمدن سیاە سال و
  صدای دلشادی رقص عقربه های ساعت 
  از، بیمارستان سرشار ویروس اشغالگر باور                                                                                                                   صدا می زنم       
دیوانگی های آزاد و قلمی شکسته
تا به واکسن خوش طعم ئازادی
  رگ های دربند و زمان را به رقص ساز دهند.
27 اردیبهشت 99

دڵم پڕە



دڵم پڕە                                                                                                                                           ئیرە ج عیبادی                                                                                                                                       نە له تۆ
کەهاتنت سووتاند
یاساکانی پیچەوانی ئەوین
   وابوو     ..... وابوو                                                                                                           نە لە مستی  با         
  کە گرمەی تۆفانی
  خسته گیان  زەوین                                                                                                            دڵم پڕە                                        
  لە وێنەی ڕەشەساڵی لێرەواری بێ بەش 
ومەلی سەرگەردانی سەوزایی و
 موسێقای نەهاتنی دڵەخۆرپەکانی   
ڕابردوو                                                                                                                           دڵم پڕه                                                                                                                         لەوێنەگەرانی دڕۆ و
گەورەپانی فەێل و
سەرسامی بێ ئامانی پەپوولە                                                                                                                         و  
 سوورایی نەبزی گوڵ                                                                                                         دڵم پڕە                                                                                                                        لە زمانی نەبڕاوەی دایکەکانی گریان 
  لە تاوگەی ئاوەکانی بەڵا  
  لە مەرگەساتەی خوێنڕێژ
لە ساڵ دوای ساڵ هاتنەوەی ڕەشەساڵی و
 دەنگی سەرخۆشی و هەڵپەرکەی دەستە کانی سەعات                                                              لە خەسەخانەی پڕ ڤایرۆسی داگیرکەرانی بڕوا                                                                          بانگ دەکەم 
سەرشێتەکانی  ئازا و قەڵەم  شکاو                                                                                            
   تا       
به واکسینی خۆش چەێژی ئازادی
  دمارەکانی زندان و زەمان بێرینە سەما.    
  ٢٧ گوڵان

بژمێرە


بژمێرە ژیان چەنێ
ئیرەج عیبادی
ئەوین تەنیا یەک وشەی باڵدار نیە
داگیرکەرە
دڵەڕاوکەی هەناسەکانە ، باوەشی ئاواتەکان
پڕ دەکا لە بانگەوازی خووساوی شێعر و
 دەنگی سەر شێتی  نم نمی باران
عەشق  تەشنەی ئاوازە لە ئامێرەکانی بە سۆزی دەمار
عەشق هێزە
سەد کەرەت خەیاڵت  بالا دەکا و بەرز بەرەو
نهێنەکانی لێرەوار هاوسەفەرە
عەشق دیوارشکێنە
دەبێتە ئاڵای گەشاوی ژیان و رابردو و سانسۆر
چۆڵ دەکا.



Saturday, May 09, 2020

مشت های عبور




دو هفته‌ نامه‌ی لووتکه
مشت های عبور
ایرج عبادی
در بی امانی خستگی های دلتنگ
ناماندگاری خواب ساعت و ساعت شمار را می شمارم
جهیده ام لا به لای نرده ها و زنجیرهای بی قانون
نگفتم زندان لحظه های روزمرگی
تا از باور روشنم جدا نشوی
 این همه
افق دریچه های  اینترنت نامسدود
 در افشای دیوارهای تفنگ و عباهای کاهگلی
زوال ازدحام دروغ را فال میگیرند
در ناکامی شب و شلاق
 با ستاره ها نوشتمت
بی تنگنای هراس اشک و گاز
بنگ
بازهم بنگ ،
  این هیاهو
دیگر صدای ثانیه های هوشبر خاموش نیست
 غریو شلیک خیابان ها و واگویه های فریاد های سحریست
نفسی از جنس رود و موج های سرکش عشق
 پناهگاه بارانی آغوشت را بازکن
این آفتاب بوی تازه ی
 مشت های عبورت را دارد.
25 بهمن ماه 98