هنر و فرهنگ کردی همچنان زنده است
آنچه ملت ها را پایدار و مانا کرده است – فرهنگ و هویت ملی آنهاست! یعنی آنچه که شالوده ی باورها – زبان- رسوم و شیوه های بایسته ی هستی را تشکیل می دهد. اگراز ملتی فرهنگ- هنر –ادب و زبان و باورهایش رابگیرند – استحاله ای د یجورو درهم ریخته به جا خواهد ماند. علیرغم آنهمه تهاجمات تاریخی – ارعاب و سرکوب توسط سیستم های دوگانه ی مذهبی شیعه و سنی و اقوام گوناگون ایرانی یا غیر ایرانی – باز این ملت سر پاست- صدای موسیقی کردی هیچگاه از این مردم فاصله نگرفته است و در شدید ترین شرایط بر خورد با فرهنگ ما - در هر خانه ای موسیقی کردی و نوارهای ملی بی هراس دست بدست گشته است.زبان کردی هویت ملی ما – چه در گفتار و چه در نوشتارهمراهیمان کرده است.تطورهای وحشیانه ی روس ها – انگلیسی ها و دیگر اقوام ترک و تاتار و عرب نتوانسته است ملت ما را از کرد بودنش جدا نماید.همزیستی مسالمت آمیز کردها با فارس ها در ایران گاه آنها را در سیادت و مهربانی حکومت مادها ( کردها ) قرار داده است. و بلعکس در هجوم نا برابر فارس ها ویا دوستی با دیگر اقوام قرار داده – که این مقوله مورد نظر بسیاری از آگاهان تاریخ و مبارزان . فعالان سیاسی است. ساختار قومی و فرهنگی کردها در ایران به عنوان نژادی اصیل و آریایی هم خوانی های بسیاری با فر هنگ فارس ها و نا هم خوانی های بسیاری با فرهنگ ترک ها – عرب های عراق و سوریه را نشان می دهد – که به اعتراف تاریخ سر چشمه و زادگاه همه ی کردهای جهان ایران امروز و دیروز بوده است. . موء سس ایران نیز کردها هستند. آنچه که در جنگ چالدران و شکست شاه اسماعیل صفوی بدست ترک های عثمانی و واگذاری بخشی از کردستان به آن کشورروی داد یک فاجعه ی تاریخی بودو در جنگ اول جهانی هم با دسیسه ی انگلستان بخش دیکری از کردستان یک پارچه به عراق و سوریه واگذار گردید. در دوران ننگین حکومت قاجار نیز به د نبال شکست ارتش ایران از روس های تزاری بخش دیگری از کردستان ایران به آن کشور درارمنستان واگذار شد.
کردها همواره بر آریایی بودن خود و تمدن دیرینسال چندین هزار ساله شان از دوران زردشت بزرگ تا کنون تاکید و بر خود بالیده اند.
و ایستاده اند که تکه تکه کردنشان نتوانست هویت ملی آنها را از هم بگسلد. که توجه حکومت ها به این بایستگی و این شورتمدن دیر پا اگر به درستی تحقق نپذیرد- خسارت و دشمنی های فراوان را پی ریخته و خواهد ریخت!
امروز توجه مسئولین جمهوری اسلامی به ضرورت رشد مسایل فرهنگی – اقتصادی و سیاسی در منطقه غرب کشور به ویژه مناطق کرد نشین از اهمیت خاصی بر خوردار می باشد که تا کنون آنرا نا دیده گرفته و بجای رفع موانع با سرکوب شدید قلم بدستان و هنر مندان مردمی و خود مردم این خطه خواسته اند شرایط موجود را حفظ نمایند..آنچه که در منطقه می گذرد – تاکید و توجه بر این هویت دیرینسالاین ملت در چار چوب همان کشور و شرایط جغرافیایی فعلی بعد از دو جنگ جهانی ست. اکنون بدون دسترسی به احقاق حقوق اقوام ایرانی بویژه ملت کرد در ایران و رفع نا بسامانی زندگی کردها در دیگر کشورهای همجوارمان در چار چوبی کشوری آزاد و آباد یا در چار چوب همان خاستگاه کردی خود ( فدراتیو ) – آرامش در منطقه امکان پذیر نخواهد بود.دوران صلح و آشتی ملت ها فرا رسیده است. باید باور کرد که تجربه های تاریخی ملت های پیشرو جهانه مه ی آزمون های دشوار جنگ ود یکتاتور یهای یک سو نگرو انحصار طلبی های حکومت ها را باطل کرده است!
آنچه ملت ها را پایدار و مانا کرده است – فرهنگ و هویت ملی آنهاست! یعنی آنچه که شالوده ی باورها – زبان- رسوم و شیوه های بایسته ی هستی را تشکیل می دهد. اگراز ملتی فرهنگ- هنر –ادب و زبان و باورهایش رابگیرند – استحاله ای د یجورو درهم ریخته به جا خواهد ماند. علیرغم آنهمه تهاجمات تاریخی – ارعاب و سرکوب توسط سیستم های دوگانه ی مذهبی شیعه و سنی و اقوام گوناگون ایرانی یا غیر ایرانی – باز این ملت سر پاست- صدای موسیقی کردی هیچگاه از این مردم فاصله نگرفته است و در شدید ترین شرایط بر خورد با فرهنگ ما - در هر خانه ای موسیقی کردی و نوارهای ملی بی هراس دست بدست گشته است.زبان کردی هویت ملی ما – چه در گفتار و چه در نوشتارهمراهیمان کرده است.تطورهای وحشیانه ی روس ها – انگلیسی ها و دیگر اقوام ترک و تاتار و عرب نتوانسته است ملت ما را از کرد بودنش جدا نماید.همزیستی مسالمت آمیز کردها با فارس ها در ایران گاه آنها را در سیادت و مهربانی حکومت مادها ( کردها ) قرار داده است. و بلعکس در هجوم نا برابر فارس ها ویا دوستی با دیگر اقوام قرار داده – که این مقوله مورد نظر بسیاری از آگاهان تاریخ و مبارزان . فعالان سیاسی است. ساختار قومی و فرهنگی کردها در ایران به عنوان نژادی اصیل و آریایی هم خوانی های بسیاری با فر هنگ فارس ها و نا هم خوانی های بسیاری با فرهنگ ترک ها – عرب های عراق و سوریه را نشان می دهد – که به اعتراف تاریخ سر چشمه و زادگاه همه ی کردهای جهان ایران امروز و دیروز بوده است. . موء سس ایران نیز کردها هستند. آنچه که در جنگ چالدران و شکست شاه اسماعیل صفوی بدست ترک های عثمانی و واگذاری بخشی از کردستان به آن کشورروی داد یک فاجعه ی تاریخی بودو در جنگ اول جهانی هم با دسیسه ی انگلستان بخش دیکری از کردستان یک پارچه به عراق و سوریه واگذار گردید. در دوران ننگین حکومت قاجار نیز به د نبال شکست ارتش ایران از روس های تزاری بخش دیگری از کردستان ایران به آن کشور درارمنستان واگذار شد.
کردها همواره بر آریایی بودن خود و تمدن دیرینسال چندین هزار ساله شان از دوران زردشت بزرگ تا کنون تاکید و بر خود بالیده اند.
و ایستاده اند که تکه تکه کردنشان نتوانست هویت ملی آنها را از هم بگسلد. که توجه حکومت ها به این بایستگی و این شورتمدن دیر پا اگر به درستی تحقق نپذیرد- خسارت و دشمنی های فراوان را پی ریخته و خواهد ریخت!
امروز توجه مسئولین جمهوری اسلامی به ضرورت رشد مسایل فرهنگی – اقتصادی و سیاسی در منطقه غرب کشور به ویژه مناطق کرد نشین از اهمیت خاصی بر خوردار می باشد که تا کنون آنرا نا دیده گرفته و بجای رفع موانع با سرکوب شدید قلم بدستان و هنر مندان مردمی و خود مردم این خطه خواسته اند شرایط موجود را حفظ نمایند..آنچه که در منطقه می گذرد – تاکید و توجه بر این هویت دیرینسالاین ملت در چار چوب همان کشور و شرایط جغرافیایی فعلی بعد از دو جنگ جهانی ست. اکنون بدون دسترسی به احقاق حقوق اقوام ایرانی بویژه ملت کرد در ایران و رفع نا بسامانی زندگی کردها در دیگر کشورهای همجوارمان در چار چوبی کشوری آزاد و آباد یا در چار چوب همان خاستگاه کردی خود ( فدراتیو ) – آرامش در منطقه امکان پذیر نخواهد بود.دوران صلح و آشتی ملت ها فرا رسیده است. باید باور کرد که تجربه های تاریخی ملت های پیشرو جهانه مه ی آزمون های دشوار جنگ ود یکتاتور یهای یک سو نگرو انحصار طلبی های حکومت ها را باطل کرده است!
No comments:
Post a Comment